Bez wątpienia ręczne spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów, jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych metod spawania. Na rynku dostępny jest szeroki wachlarz półautomatów spawalniczych.
Półautomat spawalniczy, tzw. „migomat”, zbudowany jest z następujących zespołów:
Najbardziej rozpowszechnione są urządzenia typu kompakt. W półautomatach typu kompakt, źródło prądu zintegrowane jest z podajnikiem drutu elektrodowego i pozostałymi zespołami. Urządzenie tworzy zwartą konstrukcję. W zależności od rodzaju i gabarytów źródła może być wyposażone w koła jezdne, umożliwiające łatwe jego przemieszczanie. Standardowe urządzenia kompaktowe oferują parametry wyjściowe na poziomie 160 A do 400 A.
W zastosowaniach przemysłowych popularne są urządzenia z wydzielonym zewnętrznym podajnikiem drutu elektrodowego (tzw. urządzenia typu Tower). Istnieje wiele wariantów tego typu rozwiązań (pojedynczy wydzielony podajnik drutu, dwa wydzielone podajniki drutu, pojedynczy wydzielony podajnik drutu wyposażony w platformę obrotową itp.). Urządzenia o większym maksymalny natężeniu prądu spawania, gdzie wymagane jest chłodzenie uchwytu cieczą, mogą być również wyposażone w zintegrowaną chłodnicę. Spotykane są urządzenia typu tower o maksymalnym prądzie spawania nawet do 600A.
Dzięki zastosowaniu dodatkowych zespołów części i układów sterowania oferują możliwość spawania więcej niż jedną metodą. Spotykane są między innymi półautomaty spawalnicze umożliwiające spawanie MIG/MAG oraz elektrodą otuloną MMA (występują urządzenia oferujące nawet możliwość spawania w trybie TIG w podstawowym zakresie). Wielofunkcyjne półautomaty spawalnicze występują najczęściej w sektorze niewielkich maszyn do 200A (względnie 250A), ze względu na grupę docelową użytkowników. Są to urządzenia rzadziej przeznaczone do zastosowań w przemyśle ciężkim. Nie oznacza to jednak, że nie można znaleźć urządzeń typowo przemysłowych, oferujących możliwość spawania elektrodą otuloną (MMA), niektórzy producenci mają tego typu urządzenia w ofercie.