Wszechstronność spawania TIG’iem jest jedną z największych zalet tej metody. Posiadając odpowiednie źródło (urządzenie do spawania TIG), umiejętności i doświadczenie, mamy praktycznie nieograniczone możliwości przy łączeniu takich materiałów jak stale: niestopowe i stopowe, aluminium i jego stopy, stopy magnezu, stopy tytanu, niklu i wiele innych.
Element eksploatacyjny palnika MIG/MAG, popularnie nazywany „łuską”. Nie ma bezpośredniego kontaktu z częściami przewodzącymi prąd elektryczny w palniku (stąd stosowane są często różnego rodzaju izolatory/dyfuzory gazu w palnikach MIG/MAG), dzięki czemu chroni przed możliwością powstania zwarcia elektrycznego podczas przypadkowego zetknięcia dyszy gazowej z elementem spawanym.
Źródłem prądu spawania w metodzie MIG/MAG są prostownikowe zasilacze spawalnicze. W ich wnętrzu przemienny prąd wejściowy, przekształcany jest na prąd wyprostowany, z reguły o sztywnej charakterystyce zewnętrznej i wymaganym zakresie regulacji prądu spawania.
Spawanie elektrodą otuloną jest jedną z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych metod spawania łukowego. Po raz pierwszy elektrodę otuloną (topliwa elektroda prętowa pokryta otuliną) użyto w 1907 roku, a jej wynalazcą był Oskar Kiellberg. Czytaj dalej
Początki stosowania techniki spawania łukowego elektrodą nietopliwą w osłonie gazów obojętnych, siegają lat 40-tych XX wieku. Na przestrzeni ostatnich 70 – lat metoda ta znacznie się rozwinęła i rozpowszechniła.
Metoda spawania TIG (Tungsten Inert Gas) znana jest również jako metoda GTAW (Gas Tungsten Arc Welding) lub WIG (Wolfram Inert Gas). W Polsce najczęściej stosowane jest nazewnictwo TIG AC (spawanie TIG prądem przemiennym) lub TIG DC (spawanie TIG prądem stałym). Czytaj dalej