Technika spawania w osłonie gazów (GMAW) znalazła zastosowanie w przemyśle, na początku lat 50-tych 20-go wieku. Początkowo spawano jedynie w osłonie gazów obojętnych takich jak argon i hel. Spawanie w osłonie dwutlenku węgla i mieszanek gazowych, zostało wprowadzone dopiero po wprowadzeniu składników odtleniających do drutu elektrodowego.
Metoda GMAW ze względu na swoje zalety, zaczęła zastępować spawanie łukiem elektrycznym elektrodami otulonymi (MMA – Manual Metal Arc).
W procesie spawania elektrodą topliwą, łuk elektryczny oraz koniec elektrody topliwej znajdują się w otoczeniu gazu osłonowego, chroniącego jeziorko spawalniczego przed dostępem powietrza atmosferycznego w skład, którego wchodzą tlen i azot.
W zależności od gazu osłonowego jaki jest stosowany, stosuje się różne nazwy procesu spawania. Spawanie w osłonie gazów obojętnych nazywane jest metodą MIG – metal inert gaz, spawanie w osłonie gazów aktywnych, nazywane jest metoda MAG – metal active gas.
Gazy obojętne stosowane w procesach spawania to argon i hel oraz mieszanki wymienionych gazów. Gazy aktywne to dwutlenek węgla oraz mieszanki dwutlenku węgla, argonu, tlenu i helu. Wybór gazu osłonowego powinien być uzależniony od rodzaju spawanego materiału i wybranej metody spawania.
Gaz osłonowy ma wpływ na zachowanie łuku spawalniczego, głębokość wtopienia, transfer ciekłego metalu, właściwości mechaniczne i skład chemiczny spoiny. Sam gaz osłonowy z reguły nie jest szkodliwy dla zdrowia spawacza. Wdychanie oparów powstałych podczas procesu spawania, może powodować jednak skutki uboczne dla zdrowia, dlatego wskazane jest stosowanie środków ochrony dróg oddechowych oraz wyciągów dymów spawalniczych.
Spawanie MIG / MAG polega na stapianiu spawanego materiału i elektrody topliwej (drut elektrodowy) ciepłem łuku spawalniczego jarzącego się pomiędzy elektrodą topliwą, a spawanym elementem.
Drut elektrodowy podawany jest mechanicznie przez podajnik drutu do uchwytu spawalniczego. Koniec drutu elektrodowego wysuwa się z końcówki prądowej uchwytu spawalniczego (w tym miejscu doprowadzany jest prąd do drutu) i stapia się w jarzącym łuku między drutem, a elementami spawanymi.
Nadtopione brzegi spawanych elementów i roztopiony metal drutu elektrodowego, tworzą jeziorko spawalnicze.. Gaz osłonowy wydostający się z dyszy gazowej, chroni łuk spawalniczy i jeziorko przed dostępem powietrza atmosferycznego. W miarę przemieszczania się łuku elektrycznego w kierunku spawania, jeziorko spawalnicze stygnie i krzepnąc tworzy spoinę, łączącą spawane elementy.